پیرزن با تقوایی در خواب خدا رو دید و به او گفت : (( خدایا من خیلی تنهام . آیا مهمان خانه من می شوی ؟ )) خدا قبول کرد و به او گفت که فردا به دیدنش خواهد رفت . پیرزن از خواب بیدار شد با عجله شروع به جارو کردن خانه کرد. رفت و چند نان تازه خرید و خوشمزه ترین غذایی که بلد بود پخت. سپس نشست و منتظر ماند. چند دقیقه بعددر خانه به صدا در آمد . پیر زن با عجله به طرف در رفت آن را باز کرد پیر مرد فقیری بود . پیرمرد از او خواست تا به او غذا بدهد پیر زن با عصبانیت سر فقیر داد زد و در را بست. نیم ساعت بعد باز در خانه به صدا در آمد. پیر زن دوباره در را باز کرد. این بار کودکی که از سرما می لرزید از او خواست تا از سرما پناهش دهد . پیر زن با ناراحتی در را بست و غرغر کنان به خانه بر گشت. نزدیک غروب بار دیگر در خانه به صدا در آمد . این بار نیز پیر زن فقیری پشت در بود. زن از او کمی پول خواست تا برای کودکان گرسنه اش غذا بخرد . پیر زن که خیلی عصبانی شده بود با داد و فریاد پیر زن را دور کرد. شب شد ولی خدا نیامد پیرزن نا امید شد و رفت که بخوابد

برایت یک بغل گندم دلی خوشنود از مردم برایت سفره ای ساده حلال و پاک و آماده برایت شور پائیزی که برگ غم فرو ریزی برایت یک غزل احساس دو بیتی های عطر یاس برایت هرچه خوبی هست دعا کردم

برهنه ات می کنند که بهتر شکسته شوی نترس گردوی کوچک انچه سیاه می شود روی تو نیست دست انهاست سبز بمان و تسلیم جاذبه زمین نشو سر فراز بر شاخسار های سر بلندی بمان http://susawebtools.ir/img/gallery/glitter/80.gif

من ... بنده ی تو اعتراف میکنم به اندازه ی تمام دقایق عمرم نسبت به تویی که خدای منی بی مهر و احساس بوده ام...! نه تو را شناخته ام و نه به سمتت با اشتیاق بال گشوده ام...! خدای من ...! من ... بنده ی بی مقدار و ناچیز تو خسته ام از تمام انسانیت های تلخ و حجیم خود! خسته ام از منطق های بی استدلال خود...! چه کس میتواند این چنین نامهربان از سوی مهربانی هایت روی برگرداند...! چه کس میتواند این چنین ناسپاس لطف تو باشد...! خدای من ... توانم ده ... ! توانم ده تا به سوی تو بازگردم...! تو مشتاق منی ... و من را نیز مشتاق محبتت کن که سخت به تو نیازمندم...!